Przywłaszczenie należy odróżnić od kradzieży, ponieważ nie zawiera w sobie elementu zaboru dla bytu przestępstwa.
Zgodnie z Kodeksem karnym:
1. Kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Kto przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
3. W wypadku mniejszej wagi lub przywłaszczenia rzeczy znalezionej, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
4. Jeżeli przywłaszczenie nastąpiło na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Sprawca przywłaszczyć może przykładowo rzecz wypożyczoną, oddaną mu do wykonania odpowiednich zadań, zleceń itp. Co oznacza, że sprawca nie musi przedsiębrać szczególnych okoliczności, aby wejść w posiadanie rzeczy, dzieje się to w sposób legalny - nie ma elementu zaboru. Przy czym jego działanie musi występować w zamiarze bezpośrednim kierunkowym zmierzającym do działania jak właściciel wobec rzeczy,
Przywłaszczenie poza rzeczami może dotyczyć prawa majątkowych, przez które należy rozumieć prawa rzeczowe, wierzytelności jak i prawa majątkowe wynikając z własności intelektualnej.
Kwalifikowanym typem przestępstwa przywłaszczenia jest sprzeniewierzenie. Przez które należy pojmować jako przywłaszczenie przez sprawcę powierzonej mu rzeczy. Wraz z powierzeniem nierozerwalnie związane jest zastrzeżenie jej zwrotu dla właściciela.
Co do zasady ściganie przestępstwa przywłaszczenia następuje z urzędy, jednak gdy nastąpiło na szkodę osoby najbliższej, ściganie tego czynu zabronionego następuje na wniosek pokrzywdzonego.
W razie pytań adwokaci karniści pozostają do Państwa dyspozycji.
Autor
23.08.2015 r.