Rozważania na temat kradzieży należy rozpocząć od tego, iż nie jest możliwe dokonanie kradzieży rzeczy niczyjej lub rzeczy, której właściciel się wyzbył. Jedynie rzecz podlegająca władaniu przez właściciela, posiadacza, dzierżyciela może stanowić przedmiot kradzieży. Nie wyklucza to dokonania zaboru rzeczy stanowiącej współwłasność.
Kradzież następuje przez dokonanie zaboru tj. w momencie objęcia przez sprawcę rzeczy w faktyczne władanie. Jak wskazuje wyrok Sądu Okręgowego zawładnięcie rzeczą musi być na tyle trwałe, że niemożliwy jest już skuteczny czynny żal określony w art. 15 § 1, stanowiący klauzulę niekaralności odstąpienia od usiłowania (wyrok SO z dnia 9 VIII 2002 r., II Aka 308/02).
Sprawca kradzieży powinien działać w umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Nie wiesz co to oznacza? Zapytaj naszego adwokata.
W przypadku, gdy występuje zabór rzeczy nie w celu przywłaszczenia ale samowolnego użycia, to nie następuje popełnienie powyższego przestępstwa, a jeydnie wykroczenie określone w art. 127 Kodeksu wykroczeń lub art. 289 Kodeksu wykroczeń, gdy sprawa dotyczy samowolnego użycia samochodu.
Pokrzywdzony określając wartość skradzionej rzeczy należy dokonać oszacowania w okresie dokonania zaboru, a nie w czasie orzekania w sprawie. W tym zakresie z doświadczenia adwokackiego mogę wskazać, iż opinia biegłych może być niezbędna.
Co do zasady przestępstwo kradzieży ścigane jest z urzędu, jednakże gdy popełnione zostało na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Zostałeś okradziony bądź oskarżony, podejrzany o kradzież? Skontaktuj się z adwokatami z naszej Kancelarii.
Autor
14.12.2014 r.