Uchylanie się od wykonania obowiązku alimentacyjnego

Kodeks karny nie penalizuje samo niewykonywanie obowiązku alimentacyjnego, ale uporczywe uchylanie się do tego obowiązku. Przesłankę uporczywości należy rozumieć jako zachowanie długotrwałe, powtarzalne, nacechowane złą wolą i nieustępliwością.

 

Z uporczywym uchylaniem się od obowiązku alimentacyjnego mamy doczynienie, gdy sprawca umyślnie nie łoży na utrzymanie osoby uprawnionej, gdy ma ku temu możliwości, lecz tego nie czyni w złej wierze.

Warunkiem bytu przestępstwa niealimentacji jest spowodowanie narażenia pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Jak wskazuje linia orzecznicza, przez pojęcie podstawowych potrzeb życiowych rozumie się nie tylko potrzeby w zakresie minimum egzystencji (wyżywienie, odzież, potrzeby higieniczne), ale również potrzeby związane z uzyskaniem niezbędnego wykształcenia i korzystaniem z dóbr kulturalnych (wyrok SN z 27 III 1987 r., OSNPG 1987, nr 8, poz. 103). Tak również podnoszone jest w toku spraw karnych przed sądem przez adwokatów.

Nadmieniam, iż sprawca może popełnić przestępstwo niealimentacji bez względu na okoliczność czy zasądzony obowiązek alimentacyjny jest słuszny.

 

Zespół adwokacki naszej Kancelarii pozostają do Twojej dyspozycji.

 

 

Autor

Adwokat Rafał Biernacki

09.12.2014 r.